Kulturë\Letërsi

Hydajet Hyseni: AT(DHETAR)I YNË I MIRË (Poezi për atdhetarin e shquar, Atë Shtjefën Gjegjovin…)

  1. E panë nëpër tuma, murana rrënoja,

Me kafka, amfora, gjerdanë, mburoja…

I thanë: “Ç’ po bën aty, o Ati ynë i mirë?”

U tha: “Kërkoj shpirtin e fisit, o bir…

“E panë në oda, dasma, varrime,

tek mblidhte fjalë, vaje, ninulla, pleqërime…

I thanë: “Ç’ po bën ashtu, o ati ynë i mirë?”

U tha: “Ruaj bardhësinë e plisit , o bir…

“E panë me libra e fletore, me pleq e vogëlushë,

Në qele, mësonjëtore, në male, në fushë…

I thanë: “Ç’ po bën, o Atë, o Ati ynë i mirë?”

U tha: “Zgjidh enigmën e eklipsit, o bir…

”E panë si mplakte natën, në male, me komitë,

Në kuvende, në beteja, në prehje, në pritë…

I thanë: “Ç’ po bën atje, o Ati ynë i mirë?”

U tha:” I rrit flatrat feniksit, o bir”…

2. Pastaj u dëgjuan krisma,

Dhëmbët skërmiti bulçi e përgjakur e sfinksit,

Dhe nuk e panë më;

E gjetën në të ardhmen,

Dritë matanë eklipsit,

Në shpirtin e fisit,

Në bardhësinë e plisit,

Në hirin dhe flatrat e feniksit!

Dritë pa zjarr,

Pa hije,

E amshuar,

E dëlirë,

At(dhetar)i ynë i mirë!