Kulturë\Letërsi

Mehmet Bislimi; Gjithmonë (poezi)

Gjithmonë

gjithmonë kam pas dëshirë
me i prekë me dorë
retë e bardha
të kaltërtin qiell
me i taku burrat e dheut
ditën me diell
me e prekë me dorë
tokën e madhe
me ndi si rrah fort
një zemër nëne
mbetur peng e plagosur
në gjirin e atdheut
amaneti i birit të saj
sosur

gjithmonë kam pas dëshirë
me i prekë me dorë njerëzit e mëdhenj
që heshtin ngërthyer nga modestia
veçuar tutje gjithandej
si të shituar nga lia
për të mos i vra legjendat
se na vret zoti i dashurisë
për burrat e dheut
për tokën tonë të shenjtë
ku betoheshim
për mos me tradhtua
për mos me rrejt
kur atdheu të jetë në rrezik
duarkryq mos me ndejë
atdheun mos me e vjedhë
të liga punë mos me pjellë
shpresat për të ardhmen
mos me i stërkeq e tredhë
dheun tonë të djegur mos me e mohua
ujin e burimit mos me e shterë
se ky vend ka etje
për shtet
për ligj
për moral e drejtësi
për punë e nder
për bashkim e liri

eh Shqipëri
Shqipëri
tani jam plak
dikur isha i ri
gjithmonë biri yt
Shqipëri