Lutfi Coka: UÇK Lavdia e Kosovës dhe Krenaria e Shqipërisë, UÇK nderi i kombit (Poemë për UÇK – në)
UÇK tundi dhenë
Në Kosovë ngriti folenë,
Atje ishte shpirti
Lavdinë lart e ngriti.
Për Kosovë tokë të lashtë
Grusht çeliku UÇK-ja
Në beteja fushë e male
Ngriti flamurin Shqiptar
Kur sulmonte UÇK-ja
Trup me trup e flakë për flakë,
Thonin Serbët janë luanë
Janë “Jasharë “anë e mbanë.
Për Kosovë ishte roje
Vigjilonte në këto troje,
Në zemër kishte lirinë
Mbi Serbin bëri kërdinë.
Në acar plot suferinë
UÇK-ja si vetëtimë,
Ishin bijë shqiponja mali,
Ndaj armiku nuk e ndali!
Luftuan trimat për liri
Për Kosovën e Shqipërisë,
Tmerr ishte për Serbinë
E pse vetë në lojën hynë!
Befasi kishte veprimin
Si arti i triumfimit,
Inisiativa vend nuk lëshonte
Çdo betejë e fitonte.
Ishin trima të rrallë
Luftonin ballë për ballë
Ideali i ndriçonte
Serbinë e verbonte.
Thoshte Serbi ç’janë këto?
Të bashkuar si këta
Në zjarr ndezën tokën
E habitën e gjithë Botën.
Nuk i lindi as babi as nëna
Por nga dielli e hëna,
Me traditën e Shqipërisë
Dashuri e atdhetarisë.
UÇK –ja kur sulmonte
Vdekjen kurrë se mendonte,
Prandaj plumbat i kalonte
Dhe armikun e asgjësonte.
Si rrufe në kup të qiellit
Serbin nga prapa diellit
Na pushtoj me dhunë e hekur
Deshi në hellë për t’na pjekur.
Errësuar qielli, errësuar dheu
Gjer në dhëmbë kasaphanë,
Serbët rëndë e më rëndë
Erdhën t’na shkelin me këmbë
Nuk është parë e dëgjuar
Të kapërdiset një i huaj
Me tmerr e tërbim
Na bën ligjin në vendin tim.
Krekosur me hekur e zjarr
Çdo kilometër një varr
I lanë kockat në këto anë
Kur serbët te shqipet ranë.
Jo kurrë nuk durojmë
Të nënshtruar nuk jetojmë,
Se të shtrenjtë kishin lirinë
Për Kosovën e Shqiperisë.
Bisha e egër në lemeri
Donte streh në Kosovë,
U përhap në tërë botën
Me armë ta hëngrën kokën!
Me mijra të vrarë
Kosovën kasaphanë
Por kockat i lanë në këto anë
Luftuan shqipet për vatan.
Ky është Serbi i zi
Trufullon në Kosovë
Por UÇK revolucionare
E bëri kufomë e bëri varre!
Të gjithë bashkë UÇK
Sulmonte si rrufe,
Në fillim e bllokuan
Dhe pastaj e shpartalluan..
Ishte luftë tmerr e vullkan
Të vriste e nënshtronte,
Kush luftoi për Kosovë
Sakrifikoi por, fitoi!
Se Kosovën në këmbë e ngriti
Populli zemra e shpirti
Kosovë popull e UÇk
Bashkë NJë, për Atdhe.
Ndaj Serbinë fort e tundi
Gjaku i derdhur e lëkundi
Me trimëri të rrallë
Vdekjes i dilnin në ballë.
Ndrit Kosova, Ndrit Atdheu
Me shpatë si Skënderbeu,
Për armikun e paduruar
Serbinë e shpartalluan.
Nga Drenica plakë
Dukagjini Kulmak
Afër qiellit për mbi re
Ishin betuar për Atdhe.
Para kombit e Atdhetarisë
Me aleat e forca të Natos,
Çliruan Kosovën
E lirinë e sollën.
Hekur hëngrën me dhëmbë
Ndoqën Serbinë këmbë për këmbë,
Me goditje papushim
Gjer në strofkë në mbarim!
Largohen menjëherë
Nga goditja e UÇK -së
Zjarr rrebesh e bomba dore
Ish hakmarrje popullore.
Ju urrente Kosova plot halle
Ju na futët në këto valle
Na sollët vuajtje e mjerim
Ndaj iu godasim me tërbim!
U ndez Kosova në flakë
Çdo pëllëmbë larë me gjak
Dhe kur doli nga llogorja
Në beteja erdhi fitorja.
Edhe Serbi vrau e ngriu
Koracën seç e shkriu
Bashkpuntorët i tmerroi
Mercenarët i shpartalloi.
Kur mori vesh Serbia
E kapi tmerri e lemeria,
Nëpër fushat e Pashtrikut
Njëmijë groshë vrima e miut.
Me luftë të përgjithshme
Me beteja të befasishme
UÇK solli lirinë
Dhe bukur shkroi historinë.
Kur vritej ndonjë shok
Betoheshin të gjithë tokë,
Morën hak sollën lirinë
Për Kosovë e për Shqipëri.
Ndriçoi dielli erdhi liria
Në djep u gëzu fëmija,
Nga zjarri u dogj dhe guri
Mbi qëndresë u ngrit flamuri.
UÇK tundi dhenë
Në Kosovë ngriti folenë,
I kish rrënjët thellë te dheu
Merrte forcë nga Anteu.
Kosova e lindi e rriti
Ajo në këmbë e ngriti,
Geni tij ishte farë
Nuk i mbeti betejë pa marrë.
Në rrebeshe e tufane
Në beteja për vatan
Fitoren e lajmëronte
Kënga shqipe nuk pushonte.
Në zjarrin e luftës krijoheshin
Në pushime këndoheshin,
I këndonin trimit që binte
Dhe lirisë që po afronte.
Shpirti i çdo shqiptari
