Lutfi Coka: Poemë për Familjen e Madhe të Komandantit Legjendar, Adem Jashari

Mendim për Jasharët a keni?

Se kush janë a e dini?

Shumë e thjeshtë kjo punë

Për Jasharët ju tregoj unë.

 

Shumë fjalë venë e vijnë

Do lexoni historinë

Janë “Fis” e farë flori

Me rrënjë në lashtësi.

 

Është

një fis i vërtetë

Nder, respekt e epitet

Ngriti lart trimërinë

Sinonim ka mençurinë.,,,

 

I guximit e besnikërisë

Qëndresa e Atdhetarisë

Ngriti lart gjithë botën

Për t’i dhënë Kosovës jetën.

 

Janë njerëz si të gjithë

Dallim kanë nga veçoritë

Epopenë kur ta lexoni

Për Jasharët do mësoni.

 

Nëse Atdheu rënkon

Edhe trima kërkon

Dalin nga fushë e male

Me  plumbat hedhin valle.

 

Kur Kosovën shkeli vandali

Ngrihen si dallgë e furtunë mali

Për të drejtën rebelohen

Te Serbia nuk dorëzohen.

 

Për Kosovë e vatan

Gur themeli e taban,

Besë e trimëri dhuruan

Me pushkë kala ndërtuan!

 

Kur merr frymë liria

Demokraci e popullsia

Pa sforco e pa bujë

Gjakun e derdhën lumë.

 

Përdhunimi e urrejtja

Të nxjerrin nga vetvetja

Në beteja sa mali peshojnë

Me pushkën që këndojnë.

 

Janë si gurra burim i mirë

Dalin në luftë me dëshirë

Si në dasmë ata  shkojnë

Vdekjen e nënvleftësojnë.

 

Kush përpiqet të na pushtojë

E me dhunë t’na nënshtroj

E sa shumë e shtron terrorin

Vdekja e pret okupatorin.

 

 

Kur thërret liria e jeta

Vdekjen e preferojnë

Edhe nënat trimëresha

Nuk qajnë por këndojnë.

 

Rritur në Kosovë për kushtrim

Nuk pranuan kurrë nënshtrim

Nënat shqiptare i kan rritur

Për luftë i kanë përgatirur.

 

Në Kosovë toka e rëndë

Jasharët u bashkuan me këngë

Me pushkë e jataganë

Të gjithë u bënë komandantë.

 

Shqiptarja sokoleshë

Bashkë me burrat trimëreshë

U ndriti prehri e feqiri

Lindën trima prej floriri.

 

Bacë Jashari e ka qëndisur

Nënat Jashare e kanë ujdisur,

Gjeni u solli magjinë

Brez pas brezi trimërinë.

 

Kur Jasharët vijnë në jetë

Janë si engjuj të vërtetë

Në origjinë trima me fletë

Me dorë i ulin retë.

 

Zjarrin e shuajn me gjakun

Shokëve ua marrin hakun

Djem trima e trimërisë

Më të mirët e Shqipërisë.

 

Drita e diellit dhe e hënës

I rrit qumshti i nënës

Ai qumsht që i jep djalit

Rrjedh në dammar të vatanit.

 

Jasharët trima me fletë

Me shikim përpijnë retë

Rritur në halle të mëdha

Nëna Jashare bukur tha:

 

“Vuan Kosova e Shqipëria

Biro dil nga shtëpia

Është nder për ne

Të dhurosh jetën për Atdhe.

 

Çohuni trima pushkët rrembeni

Pa fitore mos u ktheni

Të nderoni trimërinë Jashare

Për Kosovën hallemadhe.

 

Luftoni me shokë e shoqe

Kurrë mos u nënshtroni

Bëhuni trima e burra

Për Kosovë e flamur.”

 

Gjithë Jasharët djem të ri

Janë flori mbi flori

I rrit Kosova bar

Hëna lart dielli i tharë.

 

 

Të jeni çelik trima e burra

Mos tradhëtoni Kosovën kurrë

Ndizeni vendi në zjarr e flakë

Për të rënët merrni hak.

 

Jasharët bijë të Kosovës

Si djalëria e Shqipërisë

U bënë shqiponjë e luanë

Barutin me grusht e hanë.

 

Janë trima të paepur

Gjakun ta marrin në vetull

Se kanë vetëm Jasharë

Por e tërë Kosova mbarë.

 

E kanë fjalën besë burri

Betuar para flamurit

Për këtë qiell e dhe

Do japni jetën si me le.

 

Kur Serbia na pushtoi

Kosovën e robëroi

Por Jasharët s’durojnë huqe

Këmishëzezën e bënë të kuqe.

 

Jasharët jetë e dritë kërvani

Po njëlloj si vatani

Kur serbi e pushtoi

Ngrihen Jasharët e çlirojnë.

 

 

Janë Jasharet trima me fletë

Djegin shtëpinë përpijnë retë

Për liri janë të etur

Të marrin gjakun në vetull.

 

Janë bijë të Kosovës

Yjendritur i lirisë

Ndezën Kosovën flakë e zjarr

Dhe e mposhtën Serbinë mbarë.

 

I rriti Kosova kurorë

I kapnin plumbat me dorë

Dhe luftuan dhemb për dhemb

Serbin e shkelën me këmbë.

 

Janë gjak i paprishur

Nga lulet janë ngjizur

Në gjak kanë trimërinë

Për Kosovë e për Shqipëri.

 

Mbi tela hodhën gunën

Me gjoks pritnin furtunën

Kush i ka këto cilësi

Janë Jasharët plot safi.

 

Janë njerëz të rrallë

Sa granit e strall

Për Kosovë sypafjetur

Vdekjen e mbanin nën sqetull.

 

Si shkëmbenjët e Drenicës

Mrekulli dhe e Shqipërisë

S”janë njerëz por luanë

Serbin e hëngrën me dhëmbë.

 

Sypatrembur për atdhe

Në shpirt Jashrëve u ka mbi

Djem të Kosovës së lirë

Bëjnë kurorë për të mirë.

 

Në luftë ishin shqiponjë

Lart në qiell fluturojnë

Puthin der e prak gjithë

Kosova është jatak.

 

Sy patrembur në Atdhe

Shpirti i tyre përmbi re

Djemtë e Kosovës së lirë

Bijtë e shqipes më të mirë.

 

 

Fitorja ngadhnjimtare

Dashuri atdhetare

Është ortek shkëmb malor

Heroizmi popullor.

 

Jasharët si dallgë deti

Si vullkani si termeti

Nuk u tërhoqën nga rrëmeti

Sikur të bëhej kiameti.

 

Për Kosovë e Atdhe të lirë

Këputën hekur e zingjir

E kthyen tufanin në uragan

U trondit Europa u bë cunam!

 

Zemrat jashartë mëdha

Gjokset i kanë si kala

Nuk i trembi dallga as deti

As vullkani as tërmeti.

 

Jasharët botën lajmërojnë

Deri në vdekje luftojmë

Jemi një e të pandarë

Na pushtove të bëjmë varr.

 

Dje Jasharët ishin betuar

Popullit për t’i treguar

O do sjellim botë të re

O asnjë s’mbetet nga ne.

 

Ku është parë e dëgjuar

Pushtuesi që të ka pushtuar

Të ka vrarë e masakruar

Me dhunë të ka ofenduar.

 

Të ka mohuar lirinë

Të ka djegur shtëpinë

Të ka vrarë e të ka prerë

Të ka lënë djepin djerrë.

 

Ta marrë vesh bota mbarë

Jasharët janë Shqiptarë

Te populli e atdheu

Morën forcë nga Skënderbeu.

 

Jasharët si nënshtruan

Tiranit i vunë flak

I vunë Dushmanit

Qoftë i ri apo plak.

 

E merr hakun gjak per gjak!

Kur ecin nxjerrin shkëndija

Në shpirt u qëndron lavdia

Ndaj kujdes Serbia

 

Me opinga ndezin zjarr.

Nuk janë trima të marrë

Por të djegur e të vrarë

I drejton mençuria

Vatani-besa dashuria

 

Para botës deklaroi:

“Nuk jam korb i gjunjëzuar

Por shqiponjë dhe e lirë

Fluturojmë në hapësirë”.

 

Jemi Jasharët që tundim dhenë!