Kulturë\Letërsi

Bedri Halimi: Lakuriqët e Atdheut

 

Eh sa fytyra fshihen pas emrit tënd Atdhe

Nga çudia kam harruar

Vuajtjet dhe lotët e mi

Prindërit më vdiqën të njomë sa një re

 

E fëmijët shiten duke lustruar këpucë

Të gjithë folën në veshin tënd Atdhe

Dhe vizllojnë këpucët më shumë se fytyra

Me emrin tënd në gojë

 

E rinia ime mbi shkëmbinjtë e Goli-Otokut

Rrokulliset në shpirtin tim Atdhe

Edhe zhvatja edhe hajnia

Edhe mjerimi në mendjen time

 

Të gjitha janë – Ti Atdhe

Bile edhe lakuriqët e ditës

Me mendësi të vjetër

U kënaqen duke të mjelur – Atdhe