Kulturë\Letërsi

Mehmet Bislimi: Poezi për të shtrenjtën – tragjiken ÇAMËRI

Çamëri

kështu nuk ka thënë zoti

të degdisur anembanë

pika gjaku

pika loti

na mbeti pa emër konaku

me peshën e vuajtjeve mbi shpinë

na mbeti shkret oxhaku

me zemër në plasje

Çamëri

Ulqin

Luginë

Janinë

me lot e trishtim

dot nuk ju kthyem

pika loti

pika gjaku

na mbiu ferra te pragu

shpirti im i plagosur
tokë e djegur

tokë e sosur për liri

Çamëri


Çamëri

gjymtyrë e trupit tim

me plagët e ndarjes mbi shtat

që nga dëbimi i parë

dhembje e gjatë

pengu i shpirtit mbetur varë

Çamëri

mos vdeksha i ri

pa hequr vetë me dorën time

në arat tona

brazdën e parë

në tokën boshatisur

parmendë e vjetër

shenjë gjallërie e një kohe tjetër

zotin e madh e kemi dëshmitar

Çamëri

mos vdeksha i ri

pa ardhur tek ti

tek porta jonë e vjetër

tek të parët tanë

tek foleja jonë

nën atë çati

ah

Çamëri

pengu ynë i përjetshëm

plagë që djeg në gji
Çamëri
pse jetojmë pa yt

21-06-2021