Xhelal Hoxha: Poezi për poetin Lasgush Poradecin

Poeti ynë, gjeniu i quajtur Lasgush

I shkruajti, i vjershëroi, i këndoi,

e deshti dhe e nderoi gjithë Shqiptarinë

I këndoi Pellazgjisë

I këndoi Ilirisë

I këndoi Dardanisë

I këndoi Perëndisë

I këndoi urtësisë

I këndoi dashurisë

I këndoi dhe i shkruajti shumë,

edhe Nafisë-Shqipes së tij…

I këndoi trimërisë

I këndoi mençurisë

I këndoi beqarisë

I këndoi vajzërisë

I këndoi nusërisë

I këndoi bukurisë

I këndoi djalërisë

I këndoi malësisë

I këndoi Liqenit e detarisë

I këndoi fshatarësisë

I këndoi fshehtësisë

I këndoi gjithë njerëzisë

Dhe solli aromë dashurie,

vjershërie me rreze dielli

Por edhe nën hije Shqipërie

Në gjithë vendin e shqipeve

Në shtëpi, Pogradec, në Shkodër e Tiranë…

Në ditën me diell, e në natën me hanë…

Pra, shkroi, vjershëroi dhe i këndoi

gjithë Shqiptarisë!…

Ishte një trim, patriot, shkrimtar,

poet dhe të gjitha shkrimet, popullin e Shqipërinë,

“me dorën e mendjen prej një gjeniu, i vetmuar i ndreqi:”…

Ky ishte shkrimtari e poeti më i madh shqiptar e ballkanas,

së bashku me Fan Nolin.

I lindur, rritur e edukuar nga Pogradeci

Ky ishte i vërteti

burrë, shqiptar i madh e poeti ynë gjenial,

LASGUSH PORADECI!