Dashuri e ndaluar, dashuri e ndarë!
Dashurinë e ndaluar që kishim dikur,
Tash dashuri e ndarë me kufi si mur…
Më vret në zemër, e shpirt; gjersa të jem
gjallë…
Dashurinë që nuk e desha të ndarë;
Si shumë ngjarje dhe kjo ishte e detyruar, të
mashtruar e të
Tradhtuar…
Na ndanë, përçanë e na shanë
Na djegën, dhunuan dhe n’fund e çanë:anë e
mbanë,
Kufirin, andej këndej, Shqiptarë këndej e
Shqiptarë andej.
Më mban gjallë një besim se do mbledhim forcat
për bashkim
E deri në atë ditë, ajo ditë plot gëzim
Do t’ju dua pa përjashtim e pa dallim
Këtu në Shqipërinë e këndej Drinit…
dhe, atje në Shqipërinë andej Drinit
Jeni, dhe do të mbeteni një për mua
Një do t’ju dua e ruaj, si dy sytë e mi!
….deri në amshim
Mëmë Shqipëri e bijë Kosovë
Aty ku zemra e shpirti si në prehër të nënës
pushon.
