Kënga ime
(Taip Zekës)
me besimin e madh tek zoti dhe liria
ai
nuk u ankua kurrë nga jeta e rëndë
jetën e çmonte
më shumë nga ne
mbi të gjitha e çmonte lirinë
të cilës iu përkushtua
përjetësisht
ai iku
mbase me të vetmen brengë
që nuk e arriti atë ditë
kur atdheu do të jetë më i mirë
më i bukur
më i çliruar
dhe
përfundimisht i bashkuar
aspiratë që nuk u përmbush
deri në përmbarimin e rrugës së tij
që sot u sos
në heshtje të përhirtë
toka gjëmoi
Taipi me Kadriun sonte
gju më gju do bisedojnë
për ideal
vëllai me vëlla
për tokën e shtrenjtë
për tokën e shenjtë
për të papërgjegjshmit
që më përgjegjësi u ngarkuan
eh Shqipëri
Shqipëri
kah po të shpien
Shqipëri
ku të shpunë
prehu i qetë Taip
nëse prehja të qetëson
sonte këngë ime
për ty zgjuar do rri
për të thënë fjalën e saj
fuqishëm
deri në kupën e qiellit
jo sonte gjumë nuk do të vë në sy
dua të dëshmoj
para robit e zotit
se kemi nga një copë këngë lirie
këngë lirie në gji
djegur përmallshëm
ndarë e shkapërderdhë
sonte do shkruaj vargje marshimi
me pendën e kanjushës së verdhë
nuk ishte dëshirë jona
rrethuar me emra njëjës
numra
më shumë se një
me shpresën nën dhëmbë
nuk u dhamë
nga një kafshore bukë
e hanin në këmbë
me shumë plagë në shpirt
na përbuzën bukëshkalët
prapë
numra në ngritje
që atdheut kurrë
nuk i kanë hy në hak
ai nuk kërkoj asgjë nga ne
të vetmen fjalë që tha
luteni
mos më tjetërsoni
së tjetërsimi më fyen
të paktën
atje ku nuk jam
mos më kërkoni
mos
për ata që duan lirin
rruga nuk u sos
e nuk do të soset kurrë
flakadanë
të mbështjellë me flamur
Janar, 2021-01-20
Mehmet Bislimi
