6 Maji është ditëlindja e Kryeheroit dhe Kryeprofetit tonë Kombëtar. Si sot 617 vjet më parë lindi Gjergj Kastriot Skënderbeu, djali më i vogël i Gjon Kastriotit dhe i princeshës Vojsava, fëmija i fundit midis 4 djemve dhe 5 vajzave.
Politikanë e diplomatë nderuan sot figurën e Heroit tonë Kombëtar, Gjergj Kastriotit – Skënderbeut, i cili lindi më 6 maj 1405 në Dibër.
“Unë besoj se kurajo dhe këmbëngulja legjendare e Skënderbeut mbetet e gjallë në zemrat e shqiptarëve të sotëm”, tha ambasadorja e Shteteve të Bashkuara në Tiranë, Yuri Kimi.
Sot, tha ajo, “ne festojmë historinë dhe trashëgiminë e tij”.
Edhe kryetari i grupit parlamentar të Partisë Socialiste, Taulant Balla përkujtoi sot ditëlindjen e heroit kombëtar ndërsa ndau një foto nga shtatorja e tij në sheshin “Skënderbej” në kryeqytet.
Anëtar i familjes fisnike të Kastriotëve, ai u dërgua si peng në oborrin perandorak osman, ku u arsimua dhe hyri në shërbim të sulltanit për njëzet vitet e ardhshme. Ai u ngrit sipas gradave, duke kulmuar në emërimin si sanxhakbej i Sanxhakut të Dibrës në vitin 1440. Në vitin 1443, ai i braktisi osmanët gjatë betejës së Nishit dhe u bë sundimtar i Krujës, Sfetigradit dhe Modriçit. Në vitin 1444, ai u emërua prijës i Besëlidhjes së Lezhës, që bashkoi fisnikërinë shqiptare në territorin ku sot shtrihet Shqipëria.
Gjergj Kastrioti – Skënderbeu zhvilloi kryesisht luftë mbrojtëse, dhe për 25 vjet, nga viti 1443 deri në vitin 1468, ushtria e Tij luftoi e fitoi kundër forcave osmane, të cilat ishin shumëherë më të mëdha dhe më të furnizuara, gjë për të cilën fitoi admirim edhe në Europën Mesjetare.
Në vitin 1451, Skënderbeu nënshkroi një traktat me Alfonsin e Napolit për të siguruar një aleancë mbrojtëse, edhe pse ai mbeti një sundimtar de facto i pavarur. Në vitet 1460–61, ai mori pjesë në luftërat civile të Italisë në mbështetje të Ferdinandit I të Napolit. Në vitin 1463, ai u bë komandanti kryesor i forcave kryqtare të papa Piut II, por papa vdiq ndërsa ushtritë ende po mblidheshin. Së bashku me venedikasit ai luftoi kundër osmanëve gjatë Luftës osmano–venedikase të viteve 1463–79, deri në vdekjen e tij në janar të vitit 1468.
Aftësitë ushtarake të Skënderbeut përbënin një pengesë të pakapërcyeshme për zgjerimin osman, dhe ai u konsiderua nga shumë njerëz në Europën Perëndimore si një model i rezistencës shqiptare arbërore dhe evropiane kundër pushtimit dhe zgjerimit otoman. Sot, ndër shqiptarë, Gjergj Kastrioti njihet dhe nderohet për Kryehero dhe Kryeprofet Kombëtar, trashëgimia e të cilit shtrihet dhe dominon në të gjithë trojet shqiptare dhe kudo në botë ku ka shqiptarë.
