Ai
Jusuf Gërvallës
Ai deshi një copë diell
Një copë tokë
bukë e ujë
Që aty të jetojë
Fatin e lidhi me të gjithë
Ai deshi të jetë mik
Të jetë Zot për vedi
Ai jetoi me nënën
Kërkoi liri shpirti
Tjetri shtrydhi gurin
Trusi gryken e topit
Mbylli jetën
Nëna i Tha;
Nëse vritesh bir
Plumbi në shpinë
mos të zë
Atij tregoi ballin
Gjoksin
Por
Mos vrajë
E mos vrit
Me plumb-shpine kurrë
Ai nuk ishte nënkëmbëz
Ishte urë e gurë
Ai u bë përmendore
I vdekur flet.
/28 nëntor 1991/
.
Jeton Kosova
/Adem Demaçit/
Sot ktheu ndriçimin
Dielli qeshet
Toka gjallon
Gjarpinjët zvarranik
Hamallxhiu ka vdekur
Nuk djersitet nga mundi
Tupanxhiu shtrëngon rrathët
Prit të fillojmë vallen
Ulur ballë ode
ditët e pajtimit
flisje me popull
Ti merrje
dorë pajtimi
I mbytem Gjarpinjtë
Me porosinë e madhe
Tre dekada myku
Deri në fladinë
Jemi mallëngjyer
Mos na merr për te madhe
Nuk jemi burra vaji
Kënga e burrit është vaj
Ti biri ynë i madh
Mësuesi entuziast
Prindi ynë i urët
Vëllai ynë i dashur
Flasim e çmallemi
Hidhemi në vaj gëzimi
Oda jonë është Kosova
Mbi toka e nënqielli ynë
Ore! sot kemi festë
Jemi të gjithë në log
Tok, Populli me ty
E Ti me popullin.
Maj 1990.
Fajtorë jemi vet ne shqiptarët?!
Delegatëve që dhanë pëlqim Kushtetutës serbe
28 mars 1989.
Jemi fajtor
Pse jemi këtu
Në tokën tonë
Më të vjetër
Se ky nënqiell.
Pse duam tokën
Pse u pagëzuam
Me emrin tonë
Se kemi lavdi historike
Në kërkim të lirisë
Pse kemi krenari
E identitet kombëtar
Jemi fajtor ne
Për lashtësi të tokës
Kishim perandori
Kur njeriu
Nuk njihej njeri
Pse tokën e lamë
Me djersë e gjak
Me betim në histori
I dhamë ngjyrën tonë
Bartëm peshën e kryqit
Kur në shpinë na ranë
Turk-sulltan e serb-dushan”…!
Shkruar më, 28 mars 1989
